|
สายชล
ภูสมิง หน่อสุวรรณ
เหม่อมองดูสายน้ำวน
เหม่อมองสายชลช่างไหลริน
เหม่อมองดูนกผกผิน บินลับไป
ยามเหงาเราถอนใจ บินไปไม่กลับมา
เปล่าเปลี่ยวจริงหนอหัวใจ
อยากจะรักใครเศร้าใจทุกครา
หมดแรงกำลังอ่อนล้าและหลงทาง
เจ็บนั้นยังเจ็บมิจางอ้างว้างดั่งสายชล
แม้ใจจะเจ็บเก็บมาคิด
ๆ อดีตยังงามล้ำล้น
มิเคยลืมภาพเราสองคน มิเคยลืมยังหลอกลวงตน
มิเคยลืม ว่าเคยรักเธอสายชล
หลั่งรินไหลวนมาพานพบเจอ
เหตุการณ์ผ่านไปยังเผลอพะวงทุกวัน
อกเอยขมขื่นตื้นตันจากกันหรือฝันไป
Live
And Learn
กมลา
สุโกศล
เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน
จนบางครั้งคนเรา ไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่
จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน
เพราะชีวิต คือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
* อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล
จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว
เพราะชีวิต คือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
ทรายกับทะเล
นันทิดา แก้วบัวสาย
จะเหนื่อยเพียงไหน
จะทุกข์เพียงใดโปรดรู้
ตรงนี้ยังมีฉันอยู่ พร้อมจะดูแลหัวใจ
หากมรสุม จะทำเธอเหน็บหนาวใจ
พายุจะแรงแค่ไหน จะคอยอยู่ข้างเคียงเธอ
หากมีวันไหน ที่เธอไปไกลจากฉัน
ในหัวใจไม่เคยหวั่น และจะคอยเธอย้อนมา
ก็ใจมันรู้ คลื่นลมจะคอยพัดพา
คอยซัดทะเลเข้าหา หาดทรายแห่งนี้ดังเดิม
คือ ผืนทรายที่โอบทะเลไว้
จะวันใด มั่นคงเหมือนดังที่เป็น
อยู่เคียงข้างเธอ ใจไม่ไหวเอน
และยังคงชัดเจน อย่างนั้น
หาดทรายยังสวย รายล้อมทะเลด้วยรัก
คงไว้ด้วยใจแน่นหนัก ไม่หวั่นยามพายุผ่าน
จะมีเพียงฉัน และเธอตราบนานเท่านาน
มีรักในใจผสาน ดั่งทรายอยู่คู่ทะเล
คือ ผืนทรายที่โอบทะเลไว้
จะวันใด มั่นคงเหมือนดังที่เป็น
อยู่เคียงข้างเธอ ใจไม่ไหวเอน
และยังคงชัดเจน อย่างนั้น
หาดทรายยังสวย รายล้อมทะเลด้วยรัก
คงไว้ด้วยใจแน่นหนัก ไม่หวั่นยามพายุผ่าน
จะมีเพียงฉัน และเธอตราบนานเท่านาน
มีรักในใจผสาน ดั่งทรายอยู่คู่ทะเล
จะมีเพียงฉัน และเธอตราบนานเท่านาน
มีรักในใจผสาน ดั่งทรายอยู่คู่ทะเล
วิมานดิน
นันทิดา แก้วบัวสาย
..ฝากรักเอาไว้
ฝากไปในแสงดวงดาว
ที่ส่องประกายวับวาว วาว
อยู่บนฟากฟ้า
ให้แสงสุกใส ได้เป็นเสมือนดวงตา
คอยส่องมองเธอด้วยแวว ตา
แห่งความภักดี
...เก็บฟ้ามาสาน
ถักทอด้วยรักละมุน
คอยห่มให้เธอได้อบ อุ่น
ก่อนนอนคืนนี้
ให้เสียงใบไม้ ขับกล่อมเป็นเสียงดนตรี
คอยกล่อมให้เธอฝันดี ดี
ให้เธอเคลิ้มไป
..เป็น
วิมานอยู่บนดิน
ให้เธอได้พักพิง พิง
และนอนหลับใหล
เก็บ ดาว
เก็บเดือนมาร้อยมาลัย
เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร
มาคล้องใจเราไว้รวมกัน
..ก่อนฟ้าจะสาง
ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล
ยังอยู่กับเธอข้างเคียง กาย
อยู่ในความฝัน
ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน
ข้ามขอบราตรีที่ยาว นาน
ให้เธอฝันดี
...เป็น
วิมานอยู่บนดิน
ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับใหล
เก็บ ดาว
เก็บเดือนมาร้อยมาลัย
เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร
มาคล้องใจเราไว้รวมกัน
นึกเสียว่าสงสาร
อ้อย กระท้อน
ถาม
ว่ารักแค่
ไหน นับเม็ดทราย ท้องทะเล ก็รู้
ลมหาย ใจ ที่มีอยู่ คือความ คิดถึงจาก ฉัน
ถาม จะเจ็บแค่ ไหน
หากเธอไป รักใคร สักวัน
ก็ลองนับ ดูสาย ฝนพรำ
นั่นคือ น้ำตาจาก ใจ
ก็เลยอยาก ให้รู้
ก็เลยอยาก ให้เห็น
ก่อนจะทำ ร้ายกัน กว่านี้
เพราะโลกนี้ มีเธอ เพียง คนเดียว
ฉันจึง เสียเธอ ไม่ได้ ถ้าเธออยาก ทำร้าย ก็เชิญ
อย่าเดิน หนีไป จากฉัน นึกเสียว่า สงสาร
อย่าลงทัณฑ์ ด้วยการลา จาก ถาม กันสักกี่ครั้ง
ก็ยัง บอกเธอ อย่างนี้ ฟ้า ทุกวันเปลี่ยน สี
แต่ฉัน ไม่เคยเปลี่ยน ใจ ก็เลยอยาก ให้รู้
ก็เลยอยาก ให้เห็น ก่อนจะทำ ร้ายกัน กว่านี้
เพราะโลกนี้ มีเธอ
เพียง คนเดียว
ฉันจึง เสียเธอ ไม่ได้
ถ้าเธออยาก ทำร้าย ก็เชิญ
อย่าเดิน หนีไป จากฉัน นึกเสียว่า สงสาร
อย่าลงทัณฑ์ ด้วยการลา จาก
นึกเสียว่า สงสาร อย่าลงทัณฑ์ ด้วยคำ ว่าลา ก่อน
อสงไขย
ปล่อยความคิดถึง ปลิวไปในอากาศ
ล่องลอยหัวใจสะอาด
ปล่อยไปแสนไก
กรุ่นกลิ่นบุหงา พัดมาด้วยรักจากใจ
เพียงหวังให้ถึงใคร
คนที่รอคนนั้น
ส่งความคิดถึง ปลิวไปในอากาศ คิดถึงใจจะขาด
เธออาจไม่เข้าใจ
แค่อยากให้รู้
ไม่ได้ต้องการสิ่งใด เธอไม่ต้องคืนใจ
ถ้าไม่เธอไม่ต้องการ
( * )
ฝากเป็นเพลง ให้ลอยเล่นลมไป
ล่องลอย ผ่านไปถึงเธอ
แม้จะเนิ่นนาน ยังรักเธอ ตราบนาน
อสงไขยเวลา
หากเพลงคิดถึง ที่ปลิวไปในอากาศ
เพียงถ้ามันพลั้งพลาด ไปไม่พบเธอ
ให้บทเพลงนี้ ล่องลอยเรื่อยไปเสมอ
รอสักวันที่เจอ คนที่เขาต้องการ
(ซ้ำ *)
แม้จะเนิ่นนาน ยังรักเธอ
ตราบนาน อสงไขยเวลา
หวงรัก
มรว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์
ของ ของใครของใครก็ห่วง ของใคร ใครก็ต้องหวง ห่วงใยรักใคร่ถนอม
ใคร..จะชิง..ของใคร ใครยอม ถึงจน..อดออม..ไม่ยอมขายให้ใคร
รักของใคร .ของใครก็ห่วง รักใคร....ใครก็ต้องหวง...
ห่วงคนรักดั่ง..ดวงใจ ใครจะยอมยกไปให้ใคร
รักใครก็ใคร...ต่างหวงไว้..ครอบครอง
เธอเป็น...ของรัก...ของห่วง..ที่หวงอาลัย
เป็นดวงใจ....ฉันจึงห่วงใย..ใฝ่ปอง
กายและใจของเราต่างเป็นเจ้าของ
หากไม่ครอบครอง..เดี๋ยวของรักต้อง...หลุดลอย...ไป
รักจริงถึงห่วง....ไม่ใช่หลอกลวง..รักจริงถึงห่วงดวงใจ
จะเป็น..จะตาย..ก็ไม่ยอมให้ใคร...
แม้นใครชิงแย่งไป......ฉันยอมตายเอย
ยามรัก
ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์
ยามเช้า พี่ก็เฝ้า คิดถึงน้อง ยามสาย พี่หมายจ้อง เที่ยวมอง หา
ยามบ่าย พี่วุ่นวาย ถึงกานดา ยามเย็น ไม่เห็นหน้า ผวาทรวง
ค่ำนี้ พี่จะมี ใครเคียงข้าง หนาวน้ำค้าง เหน็บจิต ให้คิดห่วง
พี่ก็หนาว น้องก็หนาว นอนร้าวทรวง โอ้พุ่มพวง อย่าให้รอ ถึงเช้าเลย
ค่ำนี้ พี่จะมี ใครเคียงข้าง หนาวน้ำค้าง เหน็บจิต ให้คิดห่วง
พี่ก็หนาว น้องก็หนาว นอนร้าวทรวง โอ้พุ่มพวง อย่าให้รอ ถึงเช้า
เลย...
ฝากรักเอาไว้ในเพลง
จำรัส
สุวคณฑ์
ฝากรักเอาไว้ในเพลงสักคำ
ขอให้เธอจดจำเอาไว้
เพื่อจะได้คอยเตือนหัวใจ ว่าเราเคยได้รักกัน
ถ้อยคำที่ฉันได้มอบแก่เธอ
ขอให้ใจใฝ่ละเมอเฝ้าฝัน
เพื่อจะได้เตือนความสัมพันธ์
คำรักนั้นอย่าเลือน
ฟังเถอะฟังเอาไว้ เมื่อเราห่างไกล
เพลงจะได้คอยเตือน
เมื่อยามเหงาไม่มีเพื่อน จะได้คอยเตือน
เหมือนฉันอยู่ใกล้เธอ
ฝากรักเอาไว้ในเพลงให้จำ
หัวใจฉันจะช้ำก็เพราะเธอ
ผูกใจมั่นฝันละเมอ...
อยู่กับเธอผู้เดียว...
ใจสารภาพ
ก๊อต จักรพรรณ์
แค่เพียงสมมติว่าหยุดคบกัน
ใจฉันก็สั่นเหมือนคนเป็นไข้
ถ้าในความจริง สองเรามีอันห่างไกล
ผลลัพธ์ที่เกิดกับใจ ก็คงเหมือนตายจากกัน
เมื่อความรักนั้นก้าวผ่านห้องใจ อ่อนไหวเผลอใจให้เธอเกินกั้น
ขอบคุณเวลา นำพาเราใกล้ชิดกัน
จากเพื่อนเลื่อนเป็นผูกพัน เพียงก้าวห่างกันหวั่นไหว
ขาดเธอไม่ได้
หัวใจขอสารภาพ กดโทรศัพท์
รับช้าก็ยังน้อยใจ อยู่ใกล้จนชิน
ไม่อยากได้ยินคำว่าห่างไกล
ขอร้องอย่าทำร้ายใจ ด้วยการหนีไปจากกัน
ถ้าสิ่งใดนั้นที่ผ่านเข้ามา หนักหนาจนเธอไร้ความเชื่อมั่น
เจ็บจนเหลืออด ก็โกรธได้แต่อย่านาน
เพราะใจที่ทรมาน ...คอยนานจะพาลสิ้นลม
ที่หนึ่งไม่ไหว
ไอน้ำ
ฉันรู้ตัวดี
ว่าฉันไม่มีความหมาย ให้เธอสนใจ จะเทียบอะไรกับเขา
คนที่เธอห่วง หมดใจเธอคือเขา ฉันรู้และขอยอมลาโดยดี
ฉันไม่กล้าหรอก เรียกร้องอะไรจากเธอ ได้แต่นั่งเหม่อ บ่นเพ้ออะไรไปอย่างนี้
เผื่อนกได้ยิน จะคาบเอาคำนี้ ไปบอกให้เธอรู้ความในใจ
*ที่หนึ่งไม่ไหว ฉันเต็มใจขอเป็นแค่ที่สอง
ยอมเป็นคนสำรองตลอดไป
ที่หนึ่งให้เขา ขอที่สองให้ฉันจะได้ไหม รบกวนเธอเกินไปรึเปล่า
** ขอแค่มีเธอ ให้ฉันไว้เพ้อและแอบซึ้ง ไม่ต้องที่หนึ่ง
แค่ขอรักเธอในแบบเขา
เก็บไว้ในใจ เผื่อว่าเวลาเหงา ฉันขอมีเธอไว้คิดถึงก็พอ
รักแท้ในคืนหลอกลวง
Hyper
ออกมาคืนนี้
ฉันไม่ได้ตั้งใจมาเที่ยว ออกมาคนเดียว มาตามหาคนที่ห่างไกล
แต่ว่าไม่รู้ ไม่รู้เลยว่าเธออยู่ไหน หรือเธอจะอยู่กับใครในคืนนี้
มาอยู่ตรงนี้ มาร้านที่เธอมาประจำ โอ้..แม่งามขำ ขอแค่พบเธออีกสักครั้ง
อยากบอกให้รู้ คิดถึงเธอ จากกันคืนนั้น เธอเอาหัวใจของฉัน ติดมือไปด้วย
* ท่ามกลางผู้คนมากล้น ในคืนหลอกลวง
(ท่ามกลางผู้คน ในค่ำในคืนหลอกลวง)
มีใจหนึ่งดวง มันคิดไปไกลกว่านั้น
อยากเปลี่ยนความรักชั่วคราว
เปลี่ยนความสัมพันธ์ชั่วคืน
เปลี่ยนเป็นรักที่ยังยืนกับเธอตลอดไป
ในค่ำคืนนี้ไม่รู้เธอจะมารึป่าว
ปล่อยคนใจหนาว มาเฝ้ารอเธอด้วยความหวัง
ไม่น่าเชื่อเลยว่าเพียงหนึ่งคืน ที่เราได้เจอ
ทำให้หัวใจฉันเพ้อรักเธอ อย่างนี้
( *,* )
อยากเปลี่ยนความรักชั่วคราว
เปลี่ยนความสัมพันธ์หลอกลวง
เปลี่ยนให้ใจสองดวงรักกันตลอดไป
สุขกันเถอะเรา
ดนุพล แก้วกาญจน์
สุขกันเถอะเรา เศร้าไปทำไม อย่ามัวอาลัย คิดร้อนใจไปเปล่า
เกิดมาเป็นคน อดทนเถอะเรา อย่ามัวซมเซา ทุกคนเราทนมัน
โลกคือละคร อย่าอาวรณ์เลย สุขทุกข์อย่างเคย รับแล้วเป็นเช่นกัน
ปล่อยไปตามบุญ และกรรมบันดาล อย่ามัวโศกศัลย์ ยิ้มสู้มันเป็นไร
เชิญสำราญ ร่วมเบิกบานดวงใจ ลืมทุกข์ไป ทำให้ใจเริงรื่น
สุขกันเถอะดี อย่ามัวรีรอ อย่าทำหน้างอ ยิ้มนิดพอใจชื่น
ชีพจะดำรง อยู่ยงคงคืน ต่ออายุยืน ยิ้มนิดเดียวให้ชื่นใจ
สุขกันเถอะเรา เศร้าไปทำไม อย่ามัวอาลัย คิดร้อนใจไปเปล่า
เกิดมาเป็นคน อดทนเถอะเรา อย่ามัวซมเซา ทุกคนเราทนมัน
โลกคือละคร อย่าอาวรณ์เลย สุขทุกข์อย่างเคย
รับแล้วเป็นเช่นกัน ปล่อยไปตามบุญ และกรรมบันดาล
อย่ามัวโศกศัลย์ ยิ้มสู้มันจะเป็นไร
เชิญสำราญ ร่วมเบิกบานดวงใจ ลืมทุกข์ไป ทำให้ใจเริงรื่น
สุขกันเถอะดี อย่ามัวรีรอ อย่าทำหน้างอ ยิ้มนิดพอใจชื่น
ชีพจะดำรง อยู่ยงคงคืน ต่ออายุยืน ยิ้มนิดเดียวให้ชื่นใจ
โลกคือละคร ทุกคนต้องแสดง ทุกคนทนไป
อย่าอาลัย ยิ้มกันสู้ไป จะได้สบาย
โลกคือละคร ทุกคนต้องแสดง ทุกคนทนไป
อย่าอาลัย
ยิ้มกันสู้ไป จะได้สบาย
ทัดทาน
อริสมันต์ พงษ์เรืองรอง
มีเธอเสมออยู่เคียงใจ รับรู้รับฟังที่เป็นไป
ยามมีปัญหายังอุ่นใจ ช่วยกันไขช่วยเป็นเช่นกำลัง
ทำหนักให้เบา
ยังมีรอยยิ้มแต่ใจหมอง
เหมือนดังของสำคัญต้องพรากไป
ในใจมันค้านสักหนึ่งไว้
เพราะจุดหมายที่ไปด้วยจำเป็น
เกินใจทัดทาน ยามที่เธอเดินลับตาไป
ใจก็หายตามไป
สิ่งมาเยือนคล้ายเป็นเพื่อนเก่า
เข้ามาแทนโดยไม่ได้เชื้อเชิญ
คือความเหงา ไม่ตั้งใจ ไม่ตั้งใจ ทัดทาน
*
ทุกค่ำคืนฝ่ากับความมืดไป
กอดเธอไว้อย่าให้ร้าวรอน
บอกตะวันที่ทอแสงอ่อน
จะร้อนหนาวเย็นห่วงเธอ รักษาตัว
ในใจหวิว ๆ ไม่เคยเป็น ทั้งที่เห็นผู้คนก็มากพอ
ในตามีน้ำมาคลอคลอ
แล้วยังขอร้องฉันไม่ไป เกินใจทัดทาน
เคยแง่งอน หลับไม่ยอมง้อกัน
สิ่งเหล่านั้นผูกพันมัดใจ
จากกันไปเพื่อมาพบใหม่
ใจหายเพราะเป็นห่วงเธอ รักษาตัว
หนึ่งในร้อย
The Hot
Pepper Singers
พราว
แพรว อันดวงแก้วแวววาว
สด สี งาม หลายหลากมากนาม
นิยม
นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม
น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี
เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง
จึงเป็น ยอดมณี
ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี
มีหนึ่งในร้อยดวง
ความ ดี คนเรานี่ ดีใด
ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน
ทั้งปวง
อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง
เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้
ทัน
รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ
ความเป็น ยอดคน
ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน
มีหนึ่งเท่านั้นเอย
รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ
ความเป็น ยอดคน
ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน
มีหนึ่ง เท่านั้นเอง.....
ฟ้ามิอาจกั้น
สวลี
ผกาพันธ์
ถึงฟ้าจะกั้น
ให้ฉันและเธอ ไกลกันสุดตา
หรือว่าภูผา
ทอดยาวขวางหน้า
บังตาแค่ไหน
แม้มีทะเล เหลือหยั่งคะเน
มากั้นเราไว้
อย่าได้ตกใจ
ถึงห่างแค่ไหน ก็ไม่สำคัญ
อำนาจใดใด ที่ในโลกนี้
ไม่มีความหมาย
แม้แต่ภูผา ก็อาจทลาย
มิอาจขวางกั้น
รักเรามีปีก
บินหลีกข้ามฟ้า
ลอยมาหากัน
ขอให้รักฉัน
แน่นอนเท่านั้น
ฟ้าดินเกรงกลัว
หนาวตัก
นันทิดา
แก้วบัวสาย
ยามดึกดื่น
เมื่อคลื่นหลับ
แสงเดือนจับ เจิดนภา
เวหาหาว
นั่งเรือน้อย
เคลื่อนคล้อย ใต้แสงดาว
พร่างน้ำพราว ผ่องเพชร
เกล็ดนที
**ดูซิดู
ใครสอน ให้นอนหนุนตัก
ไม่กลัว น้องจะ หมองศรี
หนักจิต ดรรชนี หากวารี
อรุโณทัย
ไม่กลับคืน
หยาดเพชร
ชรินทร์ นันทนาคร
เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง
หวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า
หยาดเพชรเกล็ดแก้วแววฟ้า
ร่วงมาจากฟ้าหรือไร
หยาดมาแล้วอย่าช้ำโศก
พลอยคนทั้งโลกร้องไห้
หยาดเพชรเกล็ดแก้วผ่องใส
นั้นอยู่ไกลเกินผูกพัน
แม้ยามเพชรหยาดจากฟ้า
ร่วงลงมาฟ้าคงไหวหวั่น
ดวงดาวก็พลอยเศร้าโศกศัลย์
มิอาจกลั้นน้ำตาอาลัย
*
เอื้อมมือคว้าหยาดเพชรแก้ว
เผลอรักแล้วจึงฝันใฝ่
หยาดเพชรหยาดละอองผ่องใส
แม้อยู่ในความมืดมน
เก็บตะวัน
อิทธิ พลางกูล
เก็บตะวันที่เคยส่องฟ้า เก็บเอามาเก็บไว้ในใจ
เก็บพลัง เก็บแรงแห่งแสง......ยิ่งใหญ่ รวมกันไว้ ให้เป็นหนึ่งเดียว
เก็บเอากาลเวลาผ่านเลย สิ่งที่เคยผิดหวังช่างมัน
หนึ่งตัวตน
หนึ่งคนชีวิต...แสนสั้น เจ็บแค่นั้นก็คงไม่ตาย
*
ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้มเมฆหม่น พายุฝนอยู่บนฟากฟ้า
คงไม่นานตะวันสาดแสงแรงกล้า ส่องให้ฟ้างดงาม
**
หากตะวัน ยังเคียงคู่ฟ้า จะมัวมาสิ้นหวังทำไม
เมื่อยังมีพรุ่งนี้ให้เดิน....เริ่มใหม่ มั่นคงไว้ดังเช่นตะวัน
มั่นคงไว้ดังเช่นตะวัน
ทะเลใจ
คาราบาว
เหมือนชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน
เหมือนชีวิตผันผ่านคืนวันอันเปลี่ยวเหงา ตัวเป็นของเราใจของใคร
มีชีวิตเพื่อสู้คืนวันอันโหดร้าย คืนที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน
คืนนั้นคืนไหน
ใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น
คืนนั้นคืนไหน
ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ
ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ
เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
คืนนั้นคืนไหน
ใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น
คืนนั้นคืนไหน
ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ
ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ
เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ
เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
ขอให้เหมือนเดิม
บูโดกัน
ไม่ต้องรักฉันล้นฟ้า
ไม่ต้องหาถ้อยคำหวาน ๆ
อย่างที่เคยบอกกันก็ยังซึ้งอยู่
ขอแค่รักคำเดียวเท่านั้น
หมายถึงฉันคนเดียวเท่านี้
อยากฟังอีกทีว่าเธอรักฉัน
ไม่ต้องรักเท่าฟ้า
แต่ขอให้รักเท่าเดิม
ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แต่รักไม่น้อยลงไป
ไม่ต้องรักจนชั่วนิรันดร์ ตราบที่ฉันนั้นยังหายใจ
ขอให้เหมือนเดิม
ขอให้เหมือนเดิม
ไม่ต้องฝืนตัวเองเพื่อฉัน
ไม่ต้องฝันจะเป็นเหมือนใคร
ก่อนเคยเป็นอย่างไร ก็เป็นเหมือนเก่า
รักเท่านี้ที่เคยให้ไว้ รักเท่าไหนก็ไม่สำคัญ
บอกว่ายังรักกันต้องการเท่านี้
ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แต่ขอให้รักเท่าเดิม
ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แต่รักไม่น้อยลงไป
ไม่ต้องรักจนชั่วนิรันดร์
ตราบที่ฉันนั้นยังหายใจ
ขอให้เหมือนเดิม ขอให้เหมือนเดิม
ขอแค่รักคำเดียวเท่านั้น
หมายถึงฉันคนเดียวเท่านี้
อยากจะฟังอีกทีว่าเธอรักฉัน
ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แต่ขอให้รักเท่าเดิม
ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แต่รักไม่น้อยลงไป
ไม่ต้องรักจนชั่วนิรันดร์
ตราบที่ฉันนั้นยังหายใจ
ขอให้เหมือนเดิม ขอให้เหมือนเดิม
ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แต่ขอให้รักเท่าเดิม
ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แต่รักไม่น้อยลงไป
ไม่ต้องรักจนชั่วนิรันดร์ ตราบที่ฉันนั้นยังหายใจ
ขอให้เหมือนเดิม ขอให้เหมือนเดิม
ข้างหลังภาพ
หนู มิเตอร์
มองภาพถ่ายแล้วใจคิดถึง เฝ้ารำพึงคิดถึงแต่เธอ
มั่นในรักสม่ำเสมอ ยังรักเธอ
มิมีเสื่อมคลาย
* ไกลแสนไกล สุดโค้งขอบฟ้า ไกลสุดตา
ฟ้ามิอาจกั้นใจ
หวงสุดห่วง
ใจนั้นแสนห่วงใย ไกลแสนไกล
ใจนั้นสุดคิดถึง *
เฝ้ารำพึงกับรวงข้าวหล่น บ่นอยู่กลางท้องนา
ครวญตามสายลมมา บอกเธอว่าข้าคิดถึง
ข้างหลังภาพจารึกอักษร เป็นบทกลอนรักอันหวานซึ้ง
มีความรักมาให้ มีหัวใจมาฝาก หากว่าเธอต้องการ
ก็เก็บรักษาไว้
เพราะหัวใจดวงนี้
มีความรัก เพราะหัวใจดวงนี้
มีความภักดี
เพราะหัวใจดวงนี้
มีความจริงใจ
บ้านหลังน้อยที่อยู่หลังสวน หอมอบอวลด้วยมวลดอกไม้
ฝากความรักและความห่วงใย ส่งมาให้ เก็บไว้นะเธอ
|
.
